Çakmak çakıyor çak, fitil pıtırdıyor pıt, karanlığa mumun alevi düşüyor düş.
Her gece saat dokuzda salon camının önüne koyduğum şamdanın mumunu yakıyorum. Sokaktaki evlere bakıyor, karanlıkta parlayan mumları arıyorum. Birkaç tane gördüğümü sanıyorum. Araya ağaçların dalları, sokak lambaları, uzak evlerin ışıkları giriyor. Doğru gördüğümü hayal ediyorum. Benim gibi depremi kendine hatırlatan, unutmadığını gösteren, o mumları yakanlar olduğunu.
“Yak” okumaya devam et