İlgi

İyi seneler.

Nasılsınız? Nasıl hissediyorsunuz?

Taze ve yeni bir seneye girmiş gibi mi yoksa eskisinden devam eder gibi mi?

Astrolojide bir yaşam fazını anlatırken kullandığım bir replik aklıma geliyor:

Evren senin ne hissettiğinle ilgilenmiyor, kabullenmenle ilgileniyor.

Böyle deyince belki sert belki kopuk belki indirgemeci ya da tahakküm edici gelebiliyor.

Ya da sadece olduğu gibi.

Neyse o.

Ödev Teslimi

Senenin son seansını yapıp bitirdim. Bu bakış, bu duruş tam o noktadan.

Yüzümde gülümsemekle bırakmak arası bir ifade.

Kapanış.

Geçen iki seneyi ağırlıklı bu masada, bu köşede, bu kitaplar ve raflar arasında tamamladım.

Balık’ta Tutulma, Pruvam Neta

Gözümü kapadım. Denizdeyim. Su durgun, içim çalkantılı. Sene bindokuzyüzdoksanyedi. Birleşmekle ayrılmak arası bir gelgit. İçim dalga dalga, taşanların yankıları iç organlarımı ıslatmakta. Farkında mıyım bir başlangıç arifesinde olduğumun? Tam değil. İçimde bir huzursuzluk. Gelişen olaylar. Rüyalara dalışlar.

…..

Her Güneş Tutulması önemli başlangıç ve bitiş temasına işaret eder. Etkisi uzun süreye yayılacak bir Yeniay dönemidir. Hayatın bir evresi tamamlanır, yenisine adım atılır. Bazen tutulma döngüleri ondokuz senede bir tekrarlanır. Yarın, 9 Mart 2016 sabaha karşı 04.00 civarı Balık’ta gerçekleşecek Yeniay ve Güneş Tutulması’nın tam ondokuz sene önce aynı burçta çok yakın derecelerde gerçekleşmiş olması gibi.

Yaş

Kırk sonrası aldığım her bir yaşla sanki bir katman daha eksiliyorum. Yedi tülden biri daha düşüyor, bir nebze daha çıplaklaşıyorum.

Yaş almak bir artış ifadesi mi, düşünceye dalıyorum.

İnsan çıplaklaştıkça artar mı – bazı şeylere ihtiyaçsızlaşıp kendine yeter mi? Katmanları arttıkça eksilir mi – aldıkça doymaz, yetmez, bitmez, kendi dibinden kesilir mi? Sütü kaynatıp kestiren insan, kendini kaynatıp kaymağını suyundan ayırabilir mi?

Titreşim

Her bitiş bir başlangıç. Her başlangıç bir bitiş. Bitiş artık bazı şeylerin eskisi gibi olmayacağının habercisi. Başlangıç yeninin inşası.

Değiştin denir ya. Bunu ne zaman duyarız? Birşeyleri farklı bir şekilde yapmaya başladığımızda, birine her zamankinden başka şekilde karşılık verdiğimizde, hayatımıza yeni birşey eklendiğinde ya da aksine hepten gittiğinde. Başlangıç ve bitiş iyi ya da kötü değil, değişimin kendisidir. Değişim içte, dışta, zihinde, duyguda benliği kaplasa da yeri gelir, beden herşeyi hatırlar. Beden değişimi taşır.

Gözümü açtığımda etraf karanlıktı. Acaba saat kaçtı? Sabaha karşı dört mü beş mi? Bakışlarımı yukarı diktim. Yüksek tavan, solda odanın kapısı, içerden sızan hafif ışık, sağ yanımda yorgan içine gömük yatan oda arkadaşım.

Birden şapşup bir ağız şapırtısı, köpek esnemesi. Donk. Yatağa vurulan kafatası sesi. Otelde değil, evdeyim. Coffee yerde, bey yanımda. Ya bedenimin zihni? Hala haftasonunun etkisinde, Kapadokya’da, oteldeki yatağımda. Gözümü kapadım, uykuya dalmışım.