Değil

Aynı değil bizimki.

Aynı gibi görünüyor – kırk altı, kırk yedi, kırk sekize gidişi.

Aynı sabahlara kalkıyor – sekizi, dokuzu, onu.

Aynı günleri geçiriyor – pazartesi, salı ve gerisi.

Aynı gecelere yatıyor – geceyarısı, biri, ikisi.

Olanlar aynı gibi – üç, dört.

Olmayanlar değil ki – beş, altı.

Olmayandan tedirgin -hazırol-, olmadığından özgür -rahat-, oh boşluk elementi.

Olmasınlar var ya da yok, boş işler, onbir, oniki.

Olsun diye dizilenler beyazda siyah, figür ve zemin, onbeşe onsekizli.

Olanlar koptu gitti, düğümle, bağla, hepsi orada, bitti.

Olmayanlar sis gibi sardı, sil yıka aç, yine tüttü demlendi.

Aynı değil dedim, değil, dinlemedi.