Uranüs’le Delirmek

Kabul edelim, hepimiz delirdik. Delirme şekillerimiz, tepkilerimiz farklı belki, ama külliyen delirdik, deliriyoruz, delirmeye doğru adım adım ilerliyoruz. Yok kardeş ben delirmedim, mıh aynen olduğum yerde duruyorum diyorsanız, haha, o da bir başka bir delilik. Anormallikler içinde normal durma deliliği. Yine de delilik işte, dünya normal mi ki biz deli olmayalım?

Bu satırları yazarken saat geceyarısını geçmiş, aşağı caddede arabalarıyla patinaj çekenler, egzozlarını patlata patlata sahili turlayanlar, kornalarıyla minibüslerle yarışanlar ortalığı inletirken ben klavyemin başında pıtı pıtı, sakin sakin, hiç bir şey yokmuş gibi bu satırları yazıyorum misal. Ben mi deliyim aşağısı mı? Delinin tanımı neydi, değişti mi?

Astrolojide ‘delirme’ alametleri Uranüs transitleriyle (şu anki gökyüzü hareketleriyle) ifade edilir. Uranüs başkaldırı gezegenidir. En büyük uyandırıcı diye geçer. Neye dokunursa orayı özgürleştirmek ister. Eskiyi, işe yaramayanı, köhneleşmiş sistemi yerle bir etmek, değiştirmektir çıkış noktası. Hep farklı olma, yeniyi getirme dürtüsü vardır. O yüzden de otoriteye başkaldırır, düzeni bozar.

Uranüs bir burçta yaklaşık 7 sene kaldığı için etkileri nesilleri etkileyen, toplumsal dozda olur. Misal benim gibi kırklı yaşlarında olanların haritalarında Uranüs Terazi burcundadır. Bu bizim neslin ilişki kuruş, dengeleyiş biçimi anlamında bir başkaldırısı olduğunu, hatta ilişkilerimizde bağlantısız, kopuk olduğumuzu ifade edebilir. Ya da sıradışı, geleneksel olmayan ilişkilerin bizim neslimizle başladığını. Yaşı yakın arkadaş çevremde hala ilişki içinde olmak, bağlanmakla ilgili sorun yaşayanlar var örneğin. Ve önceki nesillere göre çok daha otantik ilişkiler yaşayanlar da.

Bu kişisel haritamızdaki boyutu. Bir de şu anki boyut var. Uranüs şu anda nerde, içinde yaşadığımız dönemi, nesli nasıl etkiliyor? O neslin etkileri bize bireysel olarak nasıl yansıyor? İşte aslında gelmek istediğim nokta bu.

Uranüs’ün etkileri o kadar anidir ki bir yıldırım gibi çarpar geçer. Bu yıldırım insanın birden farkında olmadığı birşeylere uyanmasını da sağlar (evreka!), flaşlar şeklinde çakan ilhamlar almasını da. İlham otantik bir yaratıcılık boyutunda da olabilir gelenek dışı ‘delilik’ boyutunda da. Uranüs varsa orda bir dışlanma, özgünlük, özgürlük ve bireysellik vardır. Daha iyi bir toplum olmak üzere bireyleşme.

Misal yıldırım çarpan bir insan düşünün. Fiziksel olarak (eğer hala hayattaysa!) nasıl bir halde olur sizce? İçinden ani ve çok güçlü bir ışık akımı geçen birisi artık aynı olabilir mi? Öyle kalabilir mi? Delirmez mi? Ya da delirme alametleri göstermez mi? Tabii metaforik olarak düşünüp yorumlayalım, hayal etmeye çalışalım. Böylesi güçlü bir etki sonrası insanın hali nice olabilir ki?

Dünyada olan bitenler, memlekette yaşananlar, işte bütün bunlarda Uranüs’ün şu anki konumunun etkisi devrede. Tek başına değil, bir de çaprazındaki Plüto ile güç savaşlarını kıran kırana ortaya koyuyorlar birlikte. Bizler de iki tane yüceler yücesi, zorlu nesil gezegeninin çarpışmasıyla toplumsal, sosyal, nesilleri etkileyecek olaylar da yaşıyoruz bireysel travmalar da. Bu denklemde Uranüs’ün ne yapmaya çalıştığını ve niye hep birlikte delirdiğimizi kısaca ifade etmek gerekirse;

Hayatımız birçok unsurlarla çevrili. İnsanlar, ilişkiler, sahip olduklarımız, para pul, duygular, fikirler, iş, güç, meşgaleler meşgaleler meşgaleler. Bu unsurlardan bazıları artık eskisi gibi işlevini yerine getirmemeye başlar, ama belki alışkanlıktan, belki farkında olmamaktan, belki sadece tutunma ihtiyacından vazgeçmeyiz, hayatımızda tutmaya devam ederiz bunları. Halbuki bu işlevsiz unsurlar (bir sevgili de olabilir bir iş de, bir üzüntü, öfke de olabilir bir fikir yürütme, düşünme biçimi de) bizim ilerlememizi engellemeye, hayatımıza ket vurmaya başlar. Biz gönüllü olarak bunları değiştirmek için bir adım atmazsak dış dünya bizi buna bir şekilde zorlar, dövünürüz hallaç pamuğu gibi değişime, ayrılığa, özgürleşmeye direndikçe. İşte Uranüs transitinin şu an üstümüzdeki etkisi böyle anlatılabilir.

Artık işlemediğini gördüğümüz dünya düzeninden, kapitalizmden, para piyasalarından, hak hukuktan mi söz edelim, ülkelerin, insanların yönetiliş biçiminden mi? Bölgesel, ülkesel, kıtasal huzursuzluklardan, çalkantılardan mı, mahallemizdeki, sokağımızdaki, apartmanımızın içindeki savaştan mı? Bu etkilerin hiçbiri bizzat bizimle, mikro çaptaki bireyselliğimizde direkt alakalı değil. Ve aynen bu sebepten de o kadar alakalı! Ne kadar bireysel dışı olsa da bireysel gelişimimiz, ilerlememiz, evrim geçirmemiz için bu sosyal, toplumsal delirme ve özgürleşme o derece kıymetli, önemli. Gezi başlı başına bir çok uyanışı, yaratıcılığı, başkaldırıyı gündeme getirmedi, ifade etmedi mi? Gezi bu döngünün çok önemli, ama çok küçük bir parçası. Gezi bir yıldırım gibi çarptı Türkiye’de (ve dünyada) herkesi, taraf olan olmayan, irili ufaklı herkesi. O ışık seli kaç bin vat gücüyle vurup geçtikten sonra insan aynı kalabilir mi? Artık hayat eskisi gibi olabilir mi?

Peki ne yapacağız?

Kendimize, delirmeye izin vereceğiz. Delireceğiz ki uyanalım, ilham alalım, alışkanlıkların, sistemin, normalin dışına çıkalım, o normalimiz her neyse. Ve delirdik diye üzülmeyeceğiz. Farkına varacağız. Özgürleşeceğiz. Yeni bir yaşamın içine doğabilmemiz için buna izin vereceğiz. Bunu hem bireysel hem kollektif olarak yaptığımızda ancak ilerleyebileceğimizi bileceğiz. Bazılarımız bu sosyal, toplumsal, nesiller boyutundaki etkiyi bireysel olarak taşıyacak, o neslin bireysel boyuta inmiş timsali olacak, bazılarımız da o grubun, değişimin bizzat parçası.

Dönem özgürleşme ve dönüşme dönemi. İşte size uzun soluklu, bizi daha iki sene meşgul tutacak Uranüs Plüto karesinin bir kuplesi. Uranüs’le bir gün, aniden delirip özgürlüğe doğru adım atmaya başlayabiliriz – belki bir ayrılık, belki bir vazgeçişle, ammavelakin çapraz ateşteki Plüto’yla da derin dönüşüme ağır ağır, güçle, baskıyla, ölümüne direnebiliriz -inat ederek, intikam ateşiyle dolarak, en karanlıklardaki, yeraltındaki Hades’imizi ortaya çıkararak. Delirip yıkmak, başkaldırıp özgürleşmekle ölümüne direnmek ya da ölüp dönüşmek arasındaki çelişki. Dünyanın, Türkiye’nin, her birimizin yaşadığımız dönemle ilgili meselesi.

Plüto’yla derin dönüşüm kısmı bir başka yazıya kalsın. Bugünün kıssadan hissesi Uranüs’le delirip özgürleşme teneffüsü aldırsın.

Delirdiğimizi bilelim ve aynen devam edelim.

Uranüs’le delirmek bir harika dostum!

 

Dolomitlerden Luna’yı Takdimimdir –
Introducing Luna from Dolomites

Ek: Bir arkadaşım fotoğrafın alakasını çözemediğini söyledi. Alakası yok, alakası bu. ‘Ay’ isimli ekrana burnunu sokmuş bir inek bana bakar, ben de ona.